Łysienie

Łysienie (łac. alopecia) – objaw chorobowy polegający na miniaturyzacji cebulki włosa i spłycaniu  mieszka włosowego. Proces ten dotyczy włosów na głowie.

Objawy
Łysienie może objawiać się w różny sposób. Zauważyć można intensywne wypadanie kęp włosów podczas mycia czy stylizacji lub systematyczne osłabienie i wyrastanie coraz cieńszych włosów.

Jeżeli zauważyłeś intensywne zmiany w strukturze i ilości swoich włosów pilnie skontaktuj się ze specjalistą trychologiem – włos to jeden z najbardziej aktywnych metabolicznie tkanek organizmu, często odzwierciedla pierwsze oznaki zaburzeń wewnętrznych.

Jest wiele rodzajów łysienia i związane są one z różnymi czynnikami – tak genetycznymi, jak środowiskowymi. Przypadłość ta dotyka wielu ludzi, stając się często bardzo poważnym problemem.

Najczęstsze przyczyny utraty włosów:

Stres – w okresie wzmożonego podenerwowania i stresu wielu osobom doskwiera ogólne osłabienie organizmu.

Choroby tarczycy – duże ilości wypadających włosów mogą być symptomem problemów z tarczycą.

Niewłaściwa dieta – osłabienie włosów może wynikać z niedoborów witamin i minerałów, takich jak żelazo, witamina H, witamina A, kwas foliowy, krzem, magnez, cynk.

Leki – warto sprawdzić, czy leki, które zażywamy, nie powodują skutków ubocznych w postaci m.in. wypadania włosów.

Anemia – niedobór żelaza, ale także cynku, może spowodować nadmierne wypadanie włosów. Warto wykonać badania krwi.

Hormony – hormon androgenowy, dihydrotestosteron, oddziałuje na mieszki włosowe powodując łysienie androgenowe, czyli występujące w kątach czołowych (u mężczyzn) lub na szczycie głowy (u kobiet).

Niewłaściwa pielęgnacja – włosom zdecydowanie nie służy częste farbowanie, rozjaśnianie lub stosowanie silnych preparatów do stylizacji.

Choroby skóry – grzybica, łuszczyca, łupież, łojotokowe zapalenie skóry itp.

Pora roku – jesienią i wiosną ze względu na przesilenie organizmu włosy mogą wypadać bardziej niż zwykle. Warto wówczas zadbać o odpowiednią dietę.

Wyróżnić można następujące rodzaje łysienia:

androgenowe
To zdecydowanie najczęściej występujący rodzaj łysienia. Wynika z wrażliwości mieszków włosowych na dihydrotestosteron, czyli hormon androgenowy. Hormon ten wraz z wiekiem powoduje zmniejszenie mieszków włosowych. Problem ten dotyczy nawet 70% mężczyzn i 40% kobiet. Dobór odpowiedniej terapii pozwala powstrzymać wypadanie włosów.

plackowate
W przypadku łysienia plackowatego mamy do czynienia z chorobą skóry głowy, w której włosy wypadają całymi partiami, pozostawiając całkowicie wyłysiałe miejsca. Charakterystycznym objawem jest ponowne zarastanie tych miejsc włosami. Choroba ma podłoże autoimmunologiczne. Organizm sam atakuje własne mieszki włosowe.

telogenowe
Ten typ wypadania włosów nie jest spowodowany zanikiem mieszków włosowych, lecz wydłużoną fazą spoczynku włosa. Do wypadania dochodzi wskutek stosowania niektórych leków, w czasie zaburzeń hormonalnych, zatruć lub infekcji. W tym przypadku po wykryciu przyczyny i podjęciu odpowiednich działań włosy odrastają i regenerują się w okresie 6-12 miesięcy od ich utraty.

Łysienie bliznowaciejące  może być spowodowane zapalną chorobą skóry, np. liszajem płaskim, toczniem rumieniowatym  lub urazem czy napromieniowaniem.

Łysienie menopauzalne występuje u kobiet w okresie przekwitania i ma związek ze spadkiem poziomu estrogenów,które wydłużają fazę anagenu i przyspieszają wzrost włosa.

Łysienie poporodowe pojawia się w okresie od 3 do 6 miesięcy po porodzie, co jest związane z regulacją poziomu hormonów (wracają one do stanu sprzed ciąży). 

Łysienie psychogenne związane jest ze stresem, pod wpływem którego może dojść do nagłej utraty włosów. 

Łysienie po chemioterapii związane z podawaniem leków przeciwnowotworowych, które niszczą DNA komórek macierzy włosów, w efekcie czego dochodzi do osłabienia, a następnie wypadania włosów.